Dabunt 11. Juni 1705.

Libellus supplex
Viris Generosissimis Ac
Prudentissimis
Ecclesiarum Scholarumque DNN.
Ephora
Splendidissimo,
ut et
Reliquis Dominis Ordinis Scholar-
charum Senatoribus Gravissimis,
Domines & Mecaenatibus suis
gratiosissimus
pro
Physica Professione in Auditorio
obtinendo
humillime oblatus

à
M. Joh. Henr. Müller
Norimberg.

VIRI GENEROSISSIMI AC PRUDEN-
tissimi, Domini & Maecenates
gratiosissime!

Novum quod statuerit Illustris Reipublicae Senatus summi in bonarum artium studia amoris monumentum planè insigne & ad seram posteritatem propagandum, dum Uraniae Noricae, ut à nonnemine vocatur, Templum Eimmartinum certo pretio suum fecit, & à cultu privato ad publicam & immortalem transtulit, latere vos non potest, ad quos tamquam magnos quoque egregij hujus instituti Promotores magna illius gloriae portio redundat. Ego, cum Laudatissimus Senatus studij Eimmartiani, nova & magis universali methodo porrò continuandi curam simul gratiosè demandavit, & loco Salerij stipendia quod benignissimè decrevit, mearum partium esse video

[Bl. 1^v]
ut studium publicum, publica autoritate introducendum, publicè quoque notum faciam, & quid Orbis literatus Inclytae Noridi denuò novo hoc molimine debeat, pro viribus praedicem. In urbe nostra patria hac fini institutum esse Auditorium publicum, in quo studio publica à Viris Professoribus vel doceantur, vel, si nova sint, praescripto Programmate, & subsequente Oratione, quam vocant, inaugurali, in publicam omnium notitiam proferantur, res ipso loquitur. Simili igitur statione mihi, in simili causa in conspectum publicum prodituro, & quidem in Professione Physices, opus esse video. Physicam tum cognatio hujus & necessaria quasi conjunctio cum nova illo studio, tum exemplum superiorum temporum, quibus scientia ista in Auditorio publicè a B. Dn. Wülfero^[1] docebatur, tum aliae quoque causae, hoc loco non commemorandae, suadere videntur. Meum amorem, quo ni hoc studium semper ferebar ferarque, quam diu per DEI gratiam licuerit, argumenti loco non adducam, siquidem quod ad Reip. Vestrumque pertinet splendorem, petiti mei aequitatem satis commendat. Proinde nec caetera commemorabo, quae a privato proprioque commodo meo desumuntur, tametsi ab iis non planè nihil ponderis mihi polliceri possem, siquidem quod facitis, ad salutares easque privatas rationes Civis Vestri, cujus integritati nemo hactenus derogare potuit, & qui jam diu satis fructu studiorum destitutus, & spe quadriennij animum lactans, tam vel

[Bl. 2^r]
absque praesenti emolumento statione quand. obtinere cupit, respiceretis. Sed quid moror? Tanta vestra est aequitas, ut dubium mihi nullum sit, quin precibus meis humillimis favere, gratiosi annuere, maturamque opem ferre dudum benignissime in animum induxeritis. Quare finem facio, & divinae gratiae vos Regimenque Vestrum summa animi pietate porrò commendo.

VIRI GENEROSISS. ac PRVDENTISS. DNN.
& Maecenates gratiosissimi

Civis & Cliens Vester humillimus
M. Joh. Henr. Müller      

Zusammenfassung:
Nach dem Ankauf der Eimmart-Sternwarte durch den Rat wurde Müller als Direktor des Observatoriums eingesetzt, wofür er statt eines Gehalts 50 Gulden jährlich aus der Schnöd'schen Stipendienstiftung erhielt. Mit dem vorliegenden Schreiben bewirbt er sich um die Professur für Physik am Egidiengymnasium, die dereinst Wülfer inne hatte.

Fussnoten

1. ↑ Daniel Wülfer (1617-1685) las ab 1643 am Egidiengymnasium über Logik, Physik und Metaphysik, er wurde aber bald mit vielen anderen theologischen Aufgaben betraut.